Meer premie door zwarte auto
Maar niet voor iedereen… Voor mij is het bijvoorbeeld slecht nieuws. Sinds dit jaar rij ik namelijk in een zwarte MINI Cooper. En mensen met een zwarte auto zijn de klos bij sommige verzekeringsmaatschappijen. Ik betaal met mijn zwarte bolide, volgens een onderzoek van de Consumentenbond, 9 procent meer premie dan iemand met een witte auto. En waarom betaal ik meer? Omdat uit de cijfers nou eenmaal blijkt dat zwarte auto’s vaker bij ongelukken betrokken zijn. En dan mag ik nog van geluk spreken dat ik geen Honda rijd, want dan was de kans helemaal groot dat ik een brokkenpiloot zou worden. Jammer voor de verzekeraar, gelukkig voor mij.
Nu is het goede nieuws, voor zowel mij als de verzekeraar, dat ik nogal verslavingsgevoelig ben. Nee, niet aan allerlei spannende middelen; ik ben verslaafd aan data. Ik track mijn slaap, mijn stappen, mijn eten, mijn gewicht, mijn buikomtrek (sinds ik zwanger ben), mijn hartslag, het CO2-gehalte in mijn huis, mijn vetpercentage, mijn BMI, mijn gelezen boeken, mijn tijdsbesteding en mijn locatie. En dat is over het algemeen goed voor mijn gezondheid. Niet omdat ik nou zo’n health freak ben, maar wel omdat ik van mooie grafieken houd en nogal competitief ben ingesteld. Een dal in mijn bewegingsgrafiek, is mijn eer te na. Dus ik laat mijn zwarte wegmonster steeds vaker staan en kies voor de bus. Want het openbaar vervoer leidt tot meer stappen en dat levert mooiere grafieken op. Een stijgende lijn in mijn gewichtsstaatjes was tot voor kort zorgwekkend, en nu volstrekt volgens (blijde) verwachting.
